Historia Parafii
- Szczegóły
- Opublikowano: sobota, 01, grudzień 2012
Kościół pw. Najświętszej Opatrzności Bożej został ulokowany w części Bielska Podlaskiego zwanej Hołowiesk (pierwotnie: Hołowicze) od nazwy wsi, która w tym miejscu była położona. Pierwsza znana wzmianka historyczna o tej osadzie pochodzi z 1492 roku i wymienia Hołowicze wśród pól należących do plebana bielskiego. Lustracja przeprowadzona w 1576 roku, potwierdza iż istniał tutaj folwark królewski należący do starostwa bielskiego, który obejmował między innymi dwa wójtostwa: Piliki i Grabowiec oraz skarbowy Las Pilicki (Osuszok). W dworze hołowieskim w dniu 10 grudnia 1660 roku dwaj komisarze królewscy: ks. Jan Małachowski h. Nałęcz (1623-1699), kanonik krakowski (od 1660), prepozyt bielski (1666-1676), późniejszy biskup chełmski (1676-1681) i krakowski (1681-1699) i ks. Zygmunt Czyżowski h. Topór (zm. 1664), biskup lacedemoński, sufragan płocki (1655-1664), określili powinności poddanych ze wsi królewskiej Deniski leżącej w starostwie bielskim. Według spisu lustracyjnego w 1715 roku do folwarku hołowieskiego należały: Piliki, Hołody, Proniewicze, Chraboły, Saki, Deniski, Orlanka i Biała, Redele. W 1726 roku istniała w Hołowiesku kaplica.
Parafia pw. Najświętszej Opatrzności Bożej została erygowana przez ks. Antoniego P. Dydycza, biskupa drohiczyńskiego, dekretem z dnia 29 czerwca 2002 r. Pierwszym proboszczem tej parafii został mianowany w dniu 15 lipca 2002 roku ks. mgr Kazimierz Zalewski.
W dniu 9 grudnia 2002 r. parafia zakupiła od Urzędu Miasta Bielsk Podlaski działkę pod budowę nowej świątyni. Początkowo nabożeństwa były odprawiane w Bazylice Mniejszej w Bielsku Podlaskim. W dniu 14 grudnia 2003 roku ks. bp Antoni Dydycz poświęcił kaplicę na placu kościelnym.
Z dniem 26 sierpnia 2012r. Proboszczem Parafii został mianowany ks. prał. Zbigniew Karolak, dawny dziekan brzeski (1994-2000) i dyrektor i założyciel I Katolickiego Przedszkola. Obok katechizacji szkolnej rozpoczęły się przy Parafii regularne zajęcia z dziećmi i młodzieżą, tworzenie Parafialnego Zespołu wokalno – tanecznego i Zespołu teatralnego. Zostało utworzone kółko różańcowe dziecięce, oraz wprowadzona comiesięczna adoracja Najśw. Sakramentu. Opracowano plan inwentaryzacji zabytkowego obiektu Dworu Smulskich, przekazanego Parafii w 2005r. oraz opracowano plan zagospodarowania placu kościelnego. W I niedzielą Adwentu 2012r. została uruchomiona internetowa strona Parafii: www.opatrznoscboza.pl. W 2015r. zostały opracowane plany dobudowy wieży do świątyni, oraz założone centralne ogrzewanie.
Kaplice:
Orla - kaplica dojazdowa, drewniana pw. Matki Bożej Częstochowskiej. W dniu 5 listopada 1546 roku król polski Zygmunt II August (1548-1572) przyłączył majątek Orla do ziemi bielskiej. Od 1634 roku do końca XIX w. Orla posiadała prawa miejskie. W połowie XVII wieku właścicielem Orli był Bogusław Radziwiłł (1620-1669). Jego wnuczka Elżbieta Zofia Augusta ks. Sulzbach (1693-1728), żona (od 1717) palatyna neuburskiego gen. Józefa Karola von Sulzbach (1694-1729), w 1727 roku była kolatorką dwóch unickich cerkwi: pw. św. Szymona Słupnika i św. Jana Ewangelisty. Kaplica katolicka istnieje w Orli od 9 grudnia 1925 roku. Początkowo została urządzona w ochronce dla dziewcząt prowadzonej przez siostry sercanki, która została przeniesiona tutaj z Bielska Podl. Jej poświęcenie odbyło się 25 grudnia 1925 roku. Pierwszym rektorem kaplicy i prefektem na terenie gminy orlańskiej (1926-1928) został ks. Michał Tomaszewski (1878-1934), mianowany dekretem z dnia 26 listopada 1926 roku. Obecnie kaplica znajduje się w drewnianym budynku, zaadaptowanym na ten cel w 1976 roku, staraniem ks. kan. mgr Tadeusza Tararuja (1919-1987), proboszcza i dziekana bielskiego (1970-1987). Oraz wyposażona przez ks. prałata dr Ludwika Olszewskiego, proboszcza i dziekana bielskiego (1988-2012). W 2002r. Parafia otrzymała dawny budynek Szkoły, przy ul. Bielskiej, który został zaadoptowany na cele kultu.
W 2014 ks. prał Zbigniew Karolak zmodernizował dach świątyni. Zdjął stare przeciekające pokrycie z gontów i eternitu, a na całym dachu położył blachę /400 m2/.
Aby nadać w zewnętrznej architekturze wygląd świątyni - dobudował wieżę /wyśw. 14.09.2014r/ wraz z krzyżem o wysokości 15 m.
Oprac. na podstawie Rysu historycznego ks. Z. Rostkowskiego
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 2002 r.
Księgi Małżeństw: od 2002 r.
Księgi Zmarłych: od 2002 r.
Do parafii należą:
Bielsk Podlaski
Dubicze (1)
Hołody (4)
Koszele (6)
Krywiatycze (5)
Krzywa (6)
Łoknica (5, 5)
Mikłasze (7)
Ogrodniki (7)
Orla (12)
Parcewo (4)
Paszkowszczyzna (4)
Spiczki (9)
Szczyty - Dzięciołowo (8)
Szczyty - Nowodwory (8)
Szernie (4)
Topczykały (10)
Widowo (2, 5)
Wólka (9)
Ulice:
Akacjowa
Batorego (parzyste od nr 2 i nieparzyste od nr 13)
Białowieska
Brzozowa
Ceglana
Chmielna
Dębowa
Dubicze
Górna
Hołowieska
Jaśminowa
Jarzębinowa
Jesionowa
Kasztanowa
Kazimierzowska (nieparzyste od nr 23, parzyste od nr 34)
Kleszczelowska
Klonowa
Kwiatowa
Lipowa
Malinowa
Mleczna
Modrzewiowa
Orlańska
Owocowa
Owsiana
Pszenna
Polna
Różana
Rumiankowa
Szpitalna
Topolowa
Traugutta
Warzywna
Wczasowa
Wesoła
Widowska (nieparzyste od nr 23, parzyste od nr 34 A)
Wiśniowa
Wrzosowa
Żytnia
Dwór był siedzibą starosty bielskiego po spaleniu się bielskiego zamku królewskiego w 1564 roku. Lustracja z 1715 roku opisywała dwór w sposób następujący: "Zamek hołowieski także i ogród parkanem obwiedziony." Prowadziła do niego brama z drzwiami na zawiasach, z dwoma furtami z żelaznymi antabami. Pałac miał trzydzieści pięć okien i był kryty dachem gontowym. Pod pałacem były duże murowane piwnice. Obok ogród włoski otoczony parkanem. Naprzeciwko pałacu był stary budynek urzędniczy, spichlerz z piwnicą, zrujnowana wieża, stajnia, stodoła, browar, obora, spiżarnia, chlewik. W latach 30. szkody w majątku wyrządziła konfederacja mazowiecka wspierająca króla Stanisława Leszczyńskiego. W latach 1743-1746 wzmiankowano prowadzenie prac remontowych w pałacu. W połowie XVIII wieku pałacem w Hołowiesku i Ladzie władał Jan Klemens Branicki i prace na jego polecenie prowadził tu architekt Jan Henryk Klemm. ulubiona rezydencja Izabeli Branickiej, siostry króla Stanisława Augusta POniatowskiego.Przed 1760 rokiem wybudowano oficynę i budynki gospodarcze. W 1775 roku wzmiankowano o pracach budowlanych i wznoszeniu budynków "kurlandzkim sposobem". W 1779 roku zbudowano nową stajnię. W końcu XVIII wieku dwór przestał być siedzibą starosty królewskiego i przechodził w ręce prywatne. W XIX wieku na jego miejscu Smulscy wybudowali nowy dwór znajdujący się obecnie przy ul. Hołowieskiej 7. W latach międzywojennych właścicielką majątku Hołowiesk była Julia Dehn, po której odziedziczył go Eugeniusz Wasilewski. W czasie II wojny światowej w dzielnicy Hołowiesk znajdowało się więzienie niemieckiego Gestapo. Nieopodal tego dworku, obecnie na prywatnej posesji, są groby rodziny Smulskich, bliskich krewnych Izabeli Branickiej siostry króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Opr.wg; Polskie dwory
POWITANIE NOWEGO PROBOSZCZA - 2012